Czerwcowe spotkanie DKK

Kategoria: Dyskusyjny Klub Książki

Utworzono: czwartek, 07, lipiec 2016 16:15

Poprawiono: czwartek, 07, lipiec 2016 17:38

Opublikowano: czwartek, 07, lipiec 2016 16:15

Webmaster

Odsłony: 1822

„Spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki w Bibliotece Publicznej we Włoszczowie

Dyskusyjny Klub Książki działa pod patronatem Instytutu Książki

    W dniu 27 czerwca 2016 roku w Bibliotece Publicznej we Włoszczowie odbyło się ostatnie przedwakacyjne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Wzięło w nim udział 9 pań. Tematem do dyskusji były dwie książki  Andreasa Altmanna „Zasrane życie mojego ojca, zasrane życie mojej matki i moja zasrana młodość” oraz Pära Lagerkvista "Mariamne". 

    Książka  niemieckiego reportera Andreasa Altmanna  „Zasrane życie mojego ojca, zasrane życie mojej matki i moja zasrana młodość” wstrząsnęła klubowiczkami. Zawiera ona bowiem ogromny ładunek cierpienia. Andreas Altmann bardzo szczerze, czasami aż do bólu, relacjonuje swoje życie. Nigdy nie zaznaje rodzicielskiej miłości, ciepła oraz poczucia bezpieczeństwa, jakie powinno dostawać każde dziecko. Nerwowa matka, panicznie bojąca się własnego męża i cierpiąca na depresję, nie jest w stanie ochronić własnych dzieci ani zaopiekować się nimi tak, jak powinna. Ojciec sprzedający różańce oraz inne dewocjonalia, uczęszczający na coniedzielne msze, w domowym zaciszu jest tyranem żyjącym w obłudzie i zakłamaniu, znęcał się nad żoną oraz dziećmi, upokarzając ich, mieszając z błotem i wyzywając od najgorszych.
    Ze stron powieści wyziera smutek, potężne pragnienie i tęsknota za ojcowską oraz matczyną miłością, jakiej Altmann nigdy nie doznał. Wydarzenia z wczesnego dzieciństwa oraz młodości wpłynęły na niego w kolosalny sposób. Książka jest próbą dokonania rozrachunku z własną przeszłością, która dla Andreasa Altmanna była drogą przez piekło.
Autobiografia Andreasa Altmanna to powieść napisana językiem prostym, bezceremonialnym i spokojnym, co w pewnym sensie szokuje czytelnika ze względu na ból wylewający się z kart powieści. Jest to książka bardzo emocjonalna, przede wszystkim ze względu na to, że dotyczy tematów przemocy w rodzinie i znęcania się nad dziećmi.

    Kolejną książką, wokół której toczyła się dyskusja, była "Mariamne". Autorem jest szwedzki pisarz Pär Lagerkvist, który stworzył własną wersję opowieści o okrutnym królu Herodzie. Przede wszystkim skupił się na analizie psychologicznej postaci despoty i fakcie, że nawet w tej złej do szpiku kości istocie kryło się coś lepszego, jakaś cząstka Boga, którą Herod starał się z całych sił wykorzenić ze swej duszy. Uczucie do Mariamne było może jedynym promykiem słońca w jego posępnym sercu, ale sam fakt, że był do niego zdolny, daje wiele do myślenia. Langerkvist, co ciekawe, nie wymyślił sobie Mariamne, jest ona postacią historyczną, podobnie jak miłość Heroda do niej została odnotowana przez historyków. Autor jednak przedstawił ją na swój sposób. Nie zależało mu na przedstawieniu wydarzeń historycznych, a na analizie zła przepełniającego postać króla Heroda.
    Książka Altmanna, jak i Lagerkvista nie należy do grona lekkich, łatwych i przyjemnych. Tutaj trzeba się zatrzymać i pomyśleć, stąd też polecamy je czytelnikom lubiącym dać sobie czas na przemyślenie i przeanalizowanie treści.
    Kolejne spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki  odbędzie się 26 września o godz. 13.